Is een mensgelijkende robot bevorderlijk voor de interactie tussen mens en robot? Nee, zeggen onderzoekers van de Universiteit Utrecht in het online tijdschrift Frontiers in Psychology. Hun onderzoek is de eerste studie naar robots die zijn ontwikkeld voor interactie met mensen.
Experimenteel psycholoog Marnix Naber toont in zijn onderzoek aan dat ‘bijna’ menselijk niet genoeg is om kunstmatige intelligentie in ons dagelijks leven te aanvaarden.
“Als een robot er bijna, maar nét niet precies, als een mens uitziet, gebeurt er iets vreemds. De bijna-menselijke robot wordt dan als griezelig ervaren, alsof er iets mis mee is. Dit griezelige onderbuikgevoel werd bevestigd door een afwijkende verandering in de pupilreactie die wij bij deelnemers maten”, aldus Naber.
“Er is nog een lange weg te gaan voordat we menselijke robots accepteren. Om het proces te versnellen, zouden robotontwerpers de pupilreactie van mensen kunnen gebruiken als objectieve test voor succesvolle interactie met robots. Tot die tijd kunnen bedrijven die de interactie tussen mens en robot als doel hebben beter niet-menselijke robots op de markt brengen.”
Dat is bijvoorbeeld ook wat professor dr. ir. Bram Vanderborght (VUB) in de onderzoeksgroep Robotics and MultiBody Mechanics Research Group doet met Robo. Een niet-menselijke robot met zachte materialen voor robot-geassisteerde therapie (RAT) voor kinderen met autisme.
> Pupillary Responses to Robotic and Human Emotions: The Uncanny Valley and Media Equation Confirmed
