Een systematische review, gepubliceerd in JAMA Network Open, waarschuwt voor de technologische overbelasting van patiënten met meerdere chronische aandoeningen. De studie, uitgevoerd in het kader van het Hôtel-Dieu Plateforme-project (AP-HP/Université Paris Cité), toont aan dat minder dan 5% van de beschikbare digitale gezondheidstechnologieën ontworpen is met aandacht voor multimorbiditeit – een tekortkoming die nadelig kan zijn voor zowel patiënten als zorgverleners.
Van de 148 onderzochte digitale tools – allemaal goedgekeurd door de FDA of aanbevolen door het Britse platform ORCHA – richten slechts vijf (3,4%) zich expliciet op meerdere aandoeningen. De overgrote meerderheid is ontwikkeld rond één enkele pathologie, zoals type 2-diabetes, hypertensie of COPD. De tools bestaan uit apps alleen (35%) of apps gekoppeld aan sensoren (65%).
Om de concrete impact van deze gefragmenteerde benadering te illustreren, ontwierpen de onderzoekers een fictief patiëntprofiel: een 79-jarige vrouw met vijf veelvoorkomende chronische aandoeningen – type 2-diabetes, hypertensie, osteoporose, artrose en COPD. Om alle digitale functies te gebruiken die volgens zorgverleners nuttig zijn, zou deze patiënte tot 13 apps en 7 verbonden toestellen tegelijk moeten gebruiken. Een zogenaamd “maximalistisch” voorschrift zou zelfs 49 verschillende technologieën omvatten.
De auteurs hekelen deze silo-benadering, die niet aansluit bij de klinische realiteit: “De huidige technologiebenadering – aandoening per aandoening – is weinig geschikt voor patiënten met chronische ziekten, maar ook voor de zorgverleners die hen begeleiden,” stellen ze. Ze pleiten voor minder fragmentatie, meer interoperabiliteit van tools en de ontwikkeling van geïntegreerde platforms die het patiëntvolgsysteem centraliseren.
Tot slot benadrukt de studie het belang van “minimaal opdringerige” digitale geneeskunde, die beter aansluit bij het dagelijkse leven van patiënten met multimorbiditeit, zonder een overdaad aan meldingen, apparaten en interfaces te veroorzaken.
