Het Europees onderzoeksproject Little Nirvana, waar onder meer KU Leuven en UZ Leuven hun schouders onder zetten, onderzoekt hoe gametechnologieën kinderen die pijnlijke procedures ondergaan, kunnen afleiden. Little Nirvana werd inmiddels met succes getest bij meer dan 100 patiëntjes.

Kinderartsen realiseren zich goed dat een medische behandeling traumatisch kan zijn voor een kind. Een Europees consortium van kinderartsen, onderzoekers en marktpartijen ontwikkelde daarom een interactieve game die het kind tijdens de behandeling kan spelen

“Little Nirvana is ontwikkeld als een meeslepende game die kinderen ondersteunt tijdens hun hele ziekenhuisbezoek: van de wachtkamer naar de procedure tot de nazorg”, zegt onderzoekster Babs Weyn van het Medical Imaging Research center van de KU Leuven. 

Cruciaal in het spel is een speciale toverstaf, ontwikkeld door de afdeling Research Engineering (IDEE) van Maastricht University. De staf leidt het kind op allerlei manieren af en stelt het gerust tijdens de behandeling.

De toverstaf is in feite een soort gamecontroller waarmee het kind het spel aanstuurt. Dat spel speelt zich af rond een magische boom, ontwikkeld door Animatiestudio Aardman, bekend van onder meer Shaun the Sheep. Peter Lord en David Sproxton begonnen hun samenwerking als animators op school. In 1972 registreerden ze de naam Aardman Animations. Na hun studies verhuisden ze in 1976 naar Bristol, waar ze hun eerste professionele productie maakten.

Doeltreffend 

De kinderen worden ondersteund en door de ervaring geleid door het vogelachtig wezentje Milo. Babs Weyn: “Milo is ontwikkeld in Hyper VSN-technologie, een soort hologram, waardoor kinderen het gevoel krijgen dat Milo écht aanwezig is bij hen in de kamer. Voor kleinere onderzoekskamers gebruiken we een AR-bril. Het bos en Milo worden dan in de ruimte geprojecteerd door middel van dit brilletje”, aldus Babs Weyn.

Little Nirvana werd inmiddels getest bij meer dan 100 patiëntjes. Uit die tests blijkt dat de game heel doeltreffend is in het afleiden en kalmeren van zowel kinderen als hun verzorgers tijdens stressvolle procedures. Het prototype 1.0 zal in een tweede onderzoeksproject, dat loopt tot 2025, worden herwerkt en uitgebreid naar een modulair, multi-applicatie-systeem. 

“Kinderen gingen echt op in de ervaring, en mijn collega's en ik zagen vaak sprankjes magie in de ogen van kinderen en dat is waarom we doen wat we doen”, aldus professor Klinische Psychologie aan de KU Leuven Jurgen Lemiere.